Hesabını kime sormalı?

Yine bir hastalık dönemindeyiz.

Hava bir ısınıyor, bir soğuyor; kirlilik de arşa çıkmış durumda.

Astımı, alerjisi ve benzeri şikayetleri olanlar iyi bilirler; is kokusu yalancı güneşe rağmen titreten ayazla birleşince devirir adamı.

‘Maske tak’ diyorlar ama o da ayrı bir çile.

Devlet hastanelerinde yine uzunca kuyruklar mevcut.

Ben de sıradaydım geçen akşam, ondan iyi biliyorum.

Doktora ulaşmayı başaran yeni bir sıraya dahil oluyor; röntgen, kan tahlili, MR vb.

İçimden dedim ki:

‘Eve gidip yatsam, bildiğim ilaçları alsam; yeter!’

Yine de azmettim, belki doktor farklı bir şey söyler, güçlü bir tedavi uygular. Çünkü hemen ayağa kalkma niyetindeyim.

Yaklaşık 30 kişiyi aştıktan sonra kapı bana da açıldı.

Ben derdimi anlatırken, bilgisayar başındaki görevli sürekli sözümü kesiyor ve benden önceki hastanın reçetesine onay almaya çalışıyordu doktordan.

Muayene yatağına yaslandım, bekledim.

Nihayet benim dinlenme sıramdı, burnum tıkalı, üşüyorum belli ateşim var, boğazım ağrıyor, kulaklarım tıkalı…

Dramatik tablo çizmek istemediğim ve işimin başındayım imajından ödün vermemek için de dik durarak konuştum.

Ne fark eder?

Doktorun başını kaldırıp bana baktığını hatırlamıyorum.

Boğazıma ışık tuttu, yorum yapmadı.

Benim ısrarlı sorularım neticesinde; “Sana grip ilacı yazıyorum, bu çok kuvvetli. 4-5 gün ateşin çıkabilir, gelir bir ateş düşürücü iğne yaptırırsın” dedi.

Müdahale etsem, grip ilacı beni iyileştirmez desem, bu yazıyı okuyup da tepki verecek bazıları gibi doktordan da tepki görürdüm.

Malum son zamanlarda mide koruyucular ve antibiyotikler üzerinden ciddi bir kampanya yürütülüyor.

Toplumun gelişigüzel ilaç tüketimi nedeniyle gerçekten bu ilaç türlerine ihtiyacı olanlar sürünüyor.

***

Grip denilen ve geçiştirilen durumum, bademcik iltihabına dönmüş durumda.

Büyük olasılıkla biraz daha direnecek sonra özel hastaneye gitmek zorunda kalacak ve en az beş tane iğne olacağım.

Benim hastalık karnem bu, iyi biliyorum.

Ama ne yazık ki derdimi sağlıkçılara bir türlü anlatamıyorum.

Benzer serzenişleri çok sık duymaya başladım.

Bir hafta boyunca leblebi gibi dağıtılan grip ilacını aldıktan sonra durumu ağırlaşan ve tekrar tekrar hastane yolunu tutanların sayısı fazla.

Sağlık sistemindeki yığılmanın hafifletilmesi gerekliliği her gün gündemdeyken nedir bu?

Ve asıl soru:

Hesabını kimden soracağız?

Doktorlardan mı yoksa sistemi çıkmaza sürükleyen sistem kurgulayıcılarından, yöneticilerden mi?

***

Eleştirilmek kimsenin hoşuna gitmiyor ama iş şikâyete gelince herkes ortalığa dökülüveriyor.

Bildiğiniz üzere aile hekimleri, ‘Aile Hekimliği Sözleşme ve Ödeme Yönetmeliği'ne yönelik tepki olarak 6-10 Ocak 2025 tarihleri arasında yeniden iş bırakma kararı aldı.

Şu anda grevdeler.

Çeşitli gerekçeler mevcut.

Bunlardan biri şöyle:

Yeni yönetmelikle ASM'de çalışanların gelirlerinde yüzde 30'luk bir kayıp meydana geldi.

Hekimlerin belirli hedeflere ulaşması durumunda teşvik ödemeleri yapılması öngörüldü. Yani eleştirilen performans sistemi daha da güçlendirildi. Ayrıca bu teşvikleri alabilmek için koyulan şartları gerçekleştirebilmenin çok zor olduğu da belirtiliyor.

Çünkü yönetmeliğe göre hekimlerin teşvik alabilmesi için, kendilerine kayıtlı kişilerin yılda en az iki kere Aile Sağlığı Merkezi’ne gitmesi gerekiyor.

Eğer ASM'ye kayıtlı hasta yılda yediden fazla başka bir sağlık kurumuna gittiyse aile hekimi yine teşvikten faydalanamıyor!

Hastanın gözünde doktor suçlu, doktorun teşviki sıkıntıya girdiği için hasta suçlu.

Peki, her seferinde sistemden aile hekimi için randevu almaya çalışan ben; ‘aradığınız kriterlerde sonuç bulunamadı’ yazısını görünce kimi suçlayayım?

Yer bulamayınca mecburen hastaneye koşuyoruz!

Bir de ilaç yazımı konusunda boğuşuluyor ki bunun da her iki taraf için eziyetini ayrı ayrı biliyoruz.

Bu kısır döngüden fazlasıyla bunaldık.

Büyük harflerle yazsam daha etkili olur belki:

ÇÖZÜM BEKLİYORUZ!